JJ King

Etiennette Delacour
ft. Zoey Deutch

14.01.1996

Birmingham

wyższe, prawo

panna

stażystka

kancelaria prawna

techniczna klasa średnia

Langney

ekstrawertyk vs introwertyk

pracowitość vs lenistwo

pokora vs pycha

idealizm vs materializm

Poziom MG: 3

W rozgrywkach nie zgadzam się na: śmierć
Po uzgodnieniu zgadzam się na: wiele
Trigger warning: po prostu bez przegięć, proszę

❮❯

Bezchmurne niebo 1997-1999

I Koralina płacze, Koralina się lęka
Koralina chce morza, ale boi się wody, a może morze jest w niej?
I każde słowo jest jak topór, rozcięcie na plecach
Jak tratwa która płynie po wzburzonej rzece
A może rzeka jest w niej?

Nie pamiętała pierwszych kilku lat swojego życia, spędzonych w Birmingham - mieście, w którym się urodziła. To Eastbourne było jej domem, jej oazą spokoju, ukochanym miejscem na ziemi, przynajmniej do momentu, w którym nie stał się jej trumną, dopóki nie została pogrzebana żywcem i umarła, by wrócić do żywych jako zupełnie inny człowiek.

Ciepłe promienie słoneczne 1999-2008

Etiennette Marlet zawitała do Eastbourne, kiedy jeszcze nie potrafiła dobrze mówić. Przyjechała wraz z rodzicami i starszym bratem, z którym miała więź, o której większość ludzi na świecie mogła tylko pomarzyć. Ojciec znalazł pracę w firmie budowlanej, a matka została nauczycielką języka angielskiego.
Etienn była dobrą uczennicą, przykładną, pełną pasji i pełną życia. Uwielbiała taniec, muzykę i teatr. Zawsze marzyła o tym, aby zostać aktorką. Oprócz tego kochała zwierzęta i uwielbiała spędzać aktywnie czas ze swoim bratem i przyjaciółmi. Dużo mówiła o zamiłowaniu do aktorstwa i o tym, że chce spełnić swoje marzenie i pójść na studia. W wieku ośmiu lat pokochała konie i zaczęła uczyć się jazdy konnej.

Słońce w moim mieście 2008-2012

W liceum uczęszczała do chóru i kółka teatralnego, na zajęcia taneczne, a prywatnie uczyła się grać na gitarze. Oprócz tego, w wolnym czasie, udawała się do pobliskiej stadniny jako ochotniczka do pomocy przy koniach. Sprzątała, asystowała opiekunom i karmiła zwierzaki, czerpiąc z tego przyjemność i czując się potrzebną i przydatną, jednocześnie spełniając dobry uczynek dla zwierząt, które tak bardzo kochała.

Burza z piorunami Lipiec 2013

Wszystko zmieniło się w pewien ciepły, letni wieczór w roku 2013. Nigdy nie zapomni tej daty. Była pewna, że znalazła się w złym miejscu, o złej porze i to jej wina, że sprawy potoczyły się tak brutalnie i dramatycznie. Została porwana przez grupę mężczyzn, torturowana i dotkliwie pobita. Dopiero kilka miesięcy później dowiedziała się, że napastnicy byli ludźmi, którym jej brat był dłużny dużą kwotę pieniędzy, ona robiła jedynie za narzędzie kary i zastraszenia..
Wspomnienia z napaści są wyrywkowe, jak klatki w czarno-białym filmie. Najlepiej pamięta emocje i uczucia - strach, ból, bezsilność, wstyd. Do szpitala trafiła w stanie krytycznym z obrażeniami głowy, dłoni i nóg. Miała pękniętą czaszkę, połamane palce i liczne nacięcia oraz zadrapania na ciele. Powrót do zdrowia i rehabilitacja trwały blisko trzy miesiące, jednak z fizycznymi obrażeniami młody i silny organizm całkiem nieźle sobie poradził - zostały tylko widoczne blizny, które o wszystkim przypominały.
Nijak się to miało do licznych ran na psychice i duszy.

Gradobicie Druga połowa 2013

Dziewczyna rozpadła się na miliony kawałków, których do tej pory nie potrafi zebrać w całość. Dostała pomoc psychologiczną i farmakologiczną. Stwierdzono u niej zespół stresu pourazowego, epilepsje i depresję z myślami samobójczymi. Raz targnęła się na swoje życie, ale w porę wezwano pomoc.
Po dopasowaniu odpowiednich leków i rozpoczęciu terapii Etiennette nauczyła się na nowo funkcjonować - w świecie pełnym strachu i bólu.

Fala wtórna Styczeń 2014

Żeby tego było mało, jakiś czas później była świadkiem bójki brata z dwoma mężczyznami, którzy uczestniczyli w napaści na nią. Jeden z tych mężczyzn zmarł na skutek obrażeń, a jej brat trafił do więzienia. Od tamtego momentu nic nie było już takie samo. Pasje Etienn przestały się liczyć, a o grze na gitarze, przez swoje kalectwo, mogła zapomnieć. Jej przypadłości wykluczyły również karierę aktorki, z resztą to też przestało być dla niej ważne.

Szarówka 2015

Ukończyła szkołę średnią rok później, niż jej rówieśnicy i złożyła papiery na prawo, aby w przyszłości doradzać ofiarom przemocy, takim jak ona. Uważa, że dla niej i jej brata zrobiono za mało.
Odsunęła się od rodziny, a z bratem przestała utrzymywać kontakt. Musiała i potrzebowała skupić się tylko na sobie. Na studia wyjechała do Londynu, postanawiając, że do Eastbourne już nie wróci. Jej rodzice również opuścili miasto, które teraz kojarzyło się im tylko z bólem i wrócili do Francji, kraju z którego pochodzili.

Każda twoja najmniejsza łza
Jest oceanem na mojej twarzy
I w zamian nie proszę o nic
Tylko o trochę czasu

Zwrot akcji 2018

Los chciał inaczej. Na ostatnim roku studiów odwiedzili ją rodzice. Namówili na powrót do Eastbourne, podarowując jej ich rodzinny dom, który od kilku lat stał pusty. Twierdzili, że tam będzie bezpieczniejsza, niż tułając się sama po nieznanym. Mimo że nie była gotowa na powrót, to pod presją się na to zgodziła. Być może chciała zmierzyć się z przeszłością? Może perspektywa posiadania swoich własnych czterech ścian wydała się faktycznie bezpieczniejszą opcją, niż mieszkanie na kampusie, wśród nieznajomych ludzi? W połowie 2018 roku spakowała się i wróciła, kończąc studia zaocznie. Znalazła pracę w niewielkiej kancelarii, gdzie uczy się zawodu jako stażystka, a w wolnym czasie pomaga za grosze w stadninie. Nawet jeśli zarobki nie są duże, to robi to, co sprawiało jej przyjemność.
Większą część pieniędzy wydaje na remont domu i kredyt studencki. Zostaje jej niewiele, ale nigdy nie narzeka.

Słońce zza chmur Przełom 2021/22

Mówili jej - w mieście jest zamek
Z murami tak potężnymi
Że jeśli byś w nim zamieszkała
Nikt nie mógłby już więcej cię skrzywdzić

Co teraz? Teraz rozbudowuje wokół siebie mur. Pracuje, przygotowuje dla siebie swój wymarzony dom, w którym będzie bezpieczna, do którego nikt nie może wejść, a przynajmniej nikt, kto nie dostanie wyraźnego pozwolenia. Podczas, gdy inne dziewczyny w jej wieku zbierają pieniądze na wycieczki po świecie, nowe, ekstrawaganckie auta, markowe ciuchy lub zakładają szczęśliwe rodziny, ona zbiera na kamerki, które będzie mogła zainstalować w domu i na podwórzu, na system alarmowy, szyby kuloodporne, która wstawi w okna i wzmocnione drzwi z porządnym zamkiem. Stworzy fortece, gdzie nikt już jej nie skrzywdzi. Oprócz tego stara się rozwijać zawodowo.

Czasem słońce, czasem deszcz 2022

Niebo powoli staje się przezroczyste
Słońce oświetla wady ludzi
Jedna słona łza moczy mi policzek
Z krwią na dłoniach wespnę się na każdy szczyt
Chcę dojść do miejsca gdzie ludzkie oko nie sięga
Aby nauczyć się wybaczyć sobie wszystkie winy
Ponieważ nawet anioły boją się śmierci.

Obudził ją głośny krzyk, jej własny rozpaczliwy krzyk - być może miało to być wołanie o pomoc, zdeformowane przez brak panowania nad ciałem podczas snu. Usiadła przerażona i zdezorientowana na materacu, przeciągniętym na środek pokoju, w którym spała podczas remontu przepisanego na nią przez rodziców domu. Był środek nocy, a poświata księżyca, wpadająca przez okno, oświetlała stary taboret, kilka pędzli i rolek do malowania oraz zamknięty pojemnik z białą farbą do ścian. W pomieszczeniu było parno i duszno. Etiennette odgarnęła z czoła przyklejone do skóry kosmyki wilgotnych włosów i zrzuciła z siebie prześcieradło, którym przed zaśnięciem się nakryła. Drżała ze zdenerwowania, a krople potu spływały po jej skroniach i szyi. Znowu miała koszmar, jeden z tych wyraźnych, jeden z tych, które nawiedzały ją regularnie od ośmiu lat.
Sięgnęła do torby, leżącej na podłodze po jej prawej i wyjęła pudełeczko wypełnione środkami uspokajającymi. Z trudem je otworzyła - brakowało jej sił. Nakrętka odskoczyła, a część białych tabletek wysypała się na drewnianą podłogę i potoczyła po niej na wszystkie strony. Etienn zdawała się tego nie zauważyć. Pospiesznie wsunęła do ust jedną z pastylek i popiła resztką wody, która znajdowała się w plastikowej butelce, również we wcześniej wspominanej torbie. W planach na jutrzejszy dzień znajdowała się wizyta u psychologa, zakupy i zrobienie prania. Może powinna wziąć jeszcze jedną tabletkę?

Akceptacja!

Bardzo się cieszymy, że dołączył*ś do naszego grona! Pamiętaj, że na rozpoczęcie pierwszej fabuły masz 7 dni, w czym pomoże Ci temat Kto zagra?. Nie zapomnij również o odebraniu przysługujących Ci na start odznak! W wolnej chwili zalecamy zapoznanie się z Przewodnikiem jeździeckim, z którego dowiesz się jak wygląda trening konia, oraz z Przewodnikiem po Anglii, który ułatwi Ci wczucie się w klimat miasta. Jeśli masz ochotę, możesz rozwinąć informacje dotyczące Twojej postaci w Informatorze, założyć Kalendarz, który pomoże Ci w kontrolowaniu przebytych fabuł lub skorzystać z social media. W razie jakichkolwiek pytań, służymy pomocą. Miłej zabawy!