JJ King

Zawody ujeżdżeniowe
poziom regionalny

Mimo niewielkiego rozgłosu, zawody organizowane w ośrodku jeździeckim Polegate przyciągnęły wielu zawodników, szczególnie z pobliskiej stajni - Orchardu. Zabrakło natomiast publiczności, która zniechęcona brzydką pogodą, pozostała w swoich domach, nie licząc pojedynczych, wyjątkowo wytrwałych osób. Niestety od samego rana padał umiarkowanie silny deszcz, którego nie był w stanie odgonić lekki wiatr, utrzymujący się przez cały dzień.

Bliskość ośrodka Polegate sprawiła, że wszyscy zawodnicy dojechali na miejsce z samego rana, przed pierwszym konkursem, który rozpoczynał się już o godzinie 9. Między konkursami były krótkie przerwy, w trakcie których odbywała się dekoracja zwycięskich par z poprzedniego konkursu. Ostatni z nich - konkurs klasy N - rozpoczął się już o godzinie 14, dzięki czemu nawet zawodnicy startujący we wszystkich konkursach mogli stosunkowo wcześnie wrócić do swoich domów.

Zawodnikom oddano do użytku krytą ujeżdżalnię, dzięki czemu mogli rozprężyć swoje konie w komfortowych warunkach. Same przejazdy odbywały się natomiast na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60m, który do pewnego momentu dobrze radził sobie z rosnącą ilością wody. Dopiero w połowie drugiego konkursu dało się zauważyć gdzieniegdzie niewielkie ilości stojącej wody, ale w ogólnym rozrachunku warunki pogodowe nie przeszkadzały w bezpiecznym przeprowadzeniu zawodów, a jedynie były bardzo niekomfortowe dla zawodników i wrażliwszych koni.

Warunki pogodowe wymienione w poście zostały wybrane drogą losowania i dotyczą wszystkich przejazdów.
Powyższy post ma charakter informacyjny i tworzy tło fabularne dla zawodów.

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA P

Tyler Hendersen & Johnny Bravo

Program

Wynik: 211,71 / 330 =
64,45%

---

Zdarzenie losowe

70:

Świetna forma; para znajduje wyjątkowe uznanie w oczach sędziów i widzów, co na pewno zapunktuje w nagrodach. Para ma szansę zostać zauważona przez sponsora.

__

rzut 1d20 -

3;

brak efektu
Losowanie dla zera, rzut 1d20:

17;

niesubordynacja konia

Wskazówka do pisania

Podczas okrążania czworoboku przed rozpoczęciem startu, zawodnik spotkał się z nagłą niechęcią konia do ruchu naprzód, wywołaną lękiem przed minięciem sędziowskiej budki w literze C, gdzie koń bał się odgłosu deszczu padającego na foliowy dach i kolorowych ortalionów sędziów. Ostatecznie zawodnikowi udało się zażegnać kryzys i wjechać na czworobok przed upływem czasu. W trakcie przejazdu koń wykazywał lekką obawę względem tego miejsca, ale mimo tego para zdołała osiągnąć zadowalający wynik.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/P2_2020popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]TYLER HENDERSEN & JOHNNY BRAVO - KLASA P [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA N

Noa Sofía Connely-Carvajal & Broyer Du Noir

Program

Wynik: 250,92 / 390 =
64,34%

---

Zdarzenie losowe

66:

Świetna forma; para znajduje wyjątkowe uznanie w oczach sędziów i widzów, co na pewno zapunktuje w nagrodach. Para ma szansę zostać zauważona przez sponsora.

__

rzut 1d20 -

3,5;

brak efektu

Wskazówka do pisania

Pomimo niesprzyjających warunków pogodowych parze udało się osiągnąć dość dobry wynik. Jednak tym, na co przede wszystkim zwrócili uwagę sędziowie, była zaburzona harmonia i zauważalna trudność w wykonaniu niektórych, bardziej skomplikowanych elementów, co też wpłynęło na ostateczny wynik. Zawodniczka i koń dali jednak z siebie wszystko, na co było ich stać tego dnia.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/N2_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NOA SOFÍA CONNELY-CARVAJAL & BROYER DU NOIR - KLASA N [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA N

Noa Sofía Connely-Carvajal & Belvedere

Program

Wynik: eliminacja

---

Zdarzenie losowe

36:

Jeździec (32-41) odczuwa bolesny skurcz w nogach, rękach lub plecach, który dekoncentruje go lub upośledza mechanikę ruchową.

__

rzut 1d20 -

11;

dokuczliwy ból
Losowanie dla drugiego lub kolejnego zera, rzut 1d20:

3;

dyskwalifikacja/eliminacja przez upadek/opuszczenie czworoboku/zranienie konia

Wskazówka do pisania

W trakcie przejazdu sędziowie zauważyli kulawiznę u konia i podjęli decyzję o przerwaniu przejazdu. Zadzwonili dzwonkiem w trakcie wykonywania 11-15 punktu programu (do wyboru w przypadku chęci opisania przejazdu) i wezwali do siebie zawodniczkę w celu wyjaśnienia tej decyzji.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/N2_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NOA SOFÍA CONNELY-CARVAJAL & BELVEDERE - KLASA N [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Noa Sofía Connely-Carvajal & Angus

Program

Wynik: 109,21 / 190 =
57,48%

---

Zdarzenie losowe

67:

Świetna forma; para znajduje wyjątkowe uznanie w oczach sędziów i widzów, co na pewno zapunktuje w nagrodach. Para ma szansę zostać zauważona przez sponsora.

__

rzut 1d20 -

13,5;

nieduży bonus punktowy i pieniężny pod warunkiem ukończenia przejazdu

Wskazówka do pisania

Pomimo tego, że zawodniczce nie brakowało doświadczenia, a koń wydawał się być współpracujący, występ pary nie został odebrany zbyt pozytywnie. Ograniczenia wynikające z rasy konia, wpływające na jego ruch i płynność wykonania poszczególnych przejść, znacząco wpłynęły na wynik i uzyskane noty.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NOA SOFÍA CONNELY-CARVAJAL & ANGUS - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA P

Naomi Eaton & Dark Princess

Program

Wynik: 185,89 / 330 =
54,33%

---

Zdarzenie losowe

44:

Najlepszy jeździec; jeździec w niebywały sposób komunikuje się ze zwierzęciem, prowadząc go gładko i w miły dla oka sposób. Koń dzięki pomocy spisuje się znakomicie.
Losowanie dla drugiego lub kolejnego zera, rzut 1d20:

8;

pomyłka (-2% od końcowego wyniku, już uwzględnione)

Wskazówka do pisania

Od końcowego wyniku przejazdu odjęto -2% za pomyłkę w 20 punkcie programu, polegającą na wykonaniu koła w kłusie ćwiczebnym, zamiast anglezowanym.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/P2_2020popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NAOMI EATON & DARK PRINCESS - KLASA P [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Beatrix Loevy & Cassiopeia

Program

Wynik: 100,99 / 190 =
51,15%

---

Zdarzenie losowe

17:

Dekoncentracja/strach; na terenie na którym odbywają się zawody, panuje okropny hałas, ruch, błyszczą lampy błyskowe, ujadają gdzie nie gdzie psy; to wszystko doprowadza do dekoncentracji pary, zmniejszenia jej uwagi.

__

rzut 1d20 -

10,5;

średni strach/dekoncentracja
Losowanie dla zera, rzut 1d20:

9;

pomyłka (-2% od końcowego wyniku, już uwzględnione)

Wskazówka do pisania

Zawodniczka pominęła zatrzymanie w punkcie piątym programu, co poskutkowało odnotowaniem pomyłki w arkuszu i odjęciu 2% od końcowego wyniku. Pozostałe oceny również nie były wysokie - koń w trakcie całego przejazdu był bardzo usztywniony i zdekoncentrowany, co wpływało na całą jego sylwetkę: zapadnięty, usztywniony grzbiet, brak kontaktu z ręką, a także na jakość wykonywanych elementów: ścięte zakręty, opóźnione przejścia.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]BEATRIX LOEVY & CASSIOPEIA- KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Harper Josie Pearson & Kaept'n Nemo

Program

Wynik: 109,86 / 190 =
57,82%

---

Zdarzenie losowe

18:

Dekoncentracja/strach; na terenie na którym odbywają się zawody, panuje okropny hałas, ruch, błyszczą lampy błyskowe, ujadają gdzie nie gdzie psy; to wszystko doprowadza do dekoncentracji pary, zmniejszenia jej uwagi.

__

rzut 1d20 -

3,5;

trudny do opanowania strach/dekoncentracja

Wskazówka do pisania

Ogier był wyraźnie rozproszony i bardziej zainteresowany tym, co działo się poza czworobokiem, niż na nim. Największe kłopoty sprawiały zawodniczce przejścia w dół, w szczególności z galopu, bo prawie zawsze wypadały przesunięte o kilka metrów względem oczekiwanego punktu.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]HARPER JOSIE PEARSON & KAEPT'N NEMO - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Caroline Hathaway & Falling Away

Program

Wynik: 110,59 / 190 =
58,20%

---

Zdarzenie losowe

3:

Niesubordynacja/opór; za opór/niesubordynację uważa się każdy przypadek w którym koń – bez względu na powód – odmawia poruszania się naprzód, zatrzymuje się, wykonuje regularne lub nieregularne półwolty, wspina się, cofa, ponosi lub pozostaje poza kontrolą jeźdźca.

__

rzut 1d20 -

17,5;

zachowanie do opanowania

Wskazówka do pisania

Tego dnia sędziowie wyjątkowo surowo oceniali przejazdy. Choć pora zaprezentowała się lepiej niż większość par w tym konkursie, to nie uzyskała najlepszych ocen. Uwadze sędziów nie umknęło, że koń nie był skory do współpracy. Zawodniczka miała problem żeby wjechać na czworobok, zaś w trakcie przejazdu koń pozostawał spięty. Podczas jednego z kół wywiózł nieco zawodniczkę, a mimo to zdołał się zaprezentować odrobinę lepiej niż inni.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]CAROLINE HATHAWAY & FALLING AWAY - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA N

Caroline Hathaway & Shadowfax

Program

Wynik: 228,26 / 390 =
58,53%

---

Zdarzenie losowe

70:

Świetna forma; para znajduje wyjątkowe uznanie w oczach sędziów i widzów, co na pewno zapunktuje w nagrodach. Para ma szansę zostać zauważona przez sponsora.

__

rzut 1d20 -

3,5;

brak efektu
Losowanie dla zera, rzut 1d20:

17;

niesubordynacja konia

Wskazówka do pisania

Niski wynik, który uzyskała para, był spowodowany przede wszystkim jakością chodów wyciągniętych w wykonaniu konia i przeciętnym, acz typowym dla rasy stępem. Niesubordynacja, o której mowa w losowaniu, wystąpiła w 17 punkcie programu, gdzie koń zamiast ponownie ruszyć do przodu, jeszcze przez chwilę kontynuował cofanie.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/N2_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]CAROLINE HATHAWAY & SHADOWFAX - KLASA N [/color][/b][/size][/center][/url]

HARPER JOSIE PEARSON & KAEPT'N NEMO - KLASA L
Zmiana stajni nie była łatwa - niosła za sobą sporo niezręczności (zwłaszcza dla osoby o charakterze jak Pearson) i niepewności. Nowe wyzwania ją ekscytowały, jednak nie da się ukryć, że w nowym środowisku stresowały o wiele bardziej niż w już znanym. Niemniej chciała stawiać im czoła i od początku wykorzystywać każdą możliwą okazję do sprawdzania swoich umiejętności. No więc proszę - ledwo pojeździła trochę w Orchardzie, nadarzyła się ta okazja w postaci pobliskich zawodów.
Rzecz jasna nie przyjechała tu sama z niemal zupełnie nowymi dla niej końmi - a w każdym razie nieznanymi jej pod względem zachowania na zawodach; w końcu kilka treningów musiała zaliczyć na wierzchowcach na których startowała. Był z nią trener, który służył pomocną dłonią oraz cennymi wskazówkami, a dla wsparcia mentalnego towarzyszyła jej też nowa (w pewnym sensie) koleżanka ze stajni, choć jej obecność poza samą otuchą miała także bardziej namacalne korzyści w postaci pomocy konkretnie blondynce - w końcu dziewczyna znała się na koniach, po prostu siedziała w innej dyscyplinie.
Po tym, jak burzliwie przebiegło wstępne przelonżowanie jej pierwszego partner in crime... no stresowała się bardziej, niż jadąc tu. Wiedziała, że Nemo jest trudny, ale teraz emocje ją zaczęły zjadać. Co prawda po zajęciu miejsca w siodle o dziwo w dużej mierze się uspokoiła - czuła się pewniej mając na niego wpływ niż patrząc, jak odwalał na lonży - lecz to nadal nie był ten sam komfort psychiczny co w warunkach treningowych. Tak czy siak, postarała się jak najbardziej skupić na słowach trenera, który przeprowadzał ją przez wspólną rozgrzewkę z tym specyficznym kasztanem - stopniowo zyskała więcej pewności siebie, jednak sygnał, że teraz jej kolej opuścić halę i stawić się na czworoboku konkursowym przywrócił w niej drobne obawy.

PRZEJAZD
Nieprzyjemna pogoda na zewnątrz nie miała na nią takiego wpływu, zwłaszcza że koncentrowała się na koniu, za to poddenerwowane rozproszenie tego konia już ten wpływ na nią miało - i, szczerze mówiąc, kiedy już samodzielnie o wszystkim decydowała bez współpracy z trenerem, to to poddenerwowanie udzieliło się jej. Całe szczęście nie były to jej pierwsze zawody w życiu, chociaż tyle. Po znalezieniu się przy czworoboku instynktownie zaprosiła ogiera do kłusa subtelnym impulsem od łydek i wypchnięciem z krzyża, naturalnie po kilku poprzedzających półparadach aby go nie zaskoczyć swoją prośbą i nie psuć na własne życzenie ustawienia, które udało się jej wypracować we względnie zadowalającej formie (na pewno było niższe niż docelowe na czworoboku, ale nie stawiała przed sobą i kasztanem nie wiadomo jakich wymagań, wolała skupić się po prostu na tym, aby się nie spinał). Koncentrując się na zachowaniu równowagi w pełnym siadzie, a także prowadzeniu równo między łydkami i obu wodzach, starając się nie zważać na jego drobne rozproszenia poprowadziła go wokół białych szranek – na zawahania reagowała może nieco zbyt silnym wzmocnieniem impulsu, spięcia starała się od razu przepracowywać wyraźniejszymi półparadami.
Wjeżdżając na czworobok w A miała wrażenie, że koń pod nią nieco pływa zamiast iść równo na wprost, jednak próbując wyrównać samą siebie w pomocach i równowadze, działała na ich niekorzyść i tylko wzmagała to drobne zbaczanie z linii środkowej, jako że chciała trochę za bardzo. Tak się skupiła na tym niedociągnięciu, że za późno zaczęła go przygotowywać do zatrzymania, w efekcie mimo w miarę pionowego dociążenia dosiadem, zamknięcia w łydkach i domknięcia ręki, ich stop wypadło (niestety niezbyt prosto i jeszcze bardziej niestety, nie bez spięcia) kilka kroków za X. Przekładając wodze do jednej ręki i wykonując inicjujący ukłon w kierunku sędziów, blondynka wzięła bardzo głęboki oddech, jako intencję mając własne rozluźnienie przy wypuszczaniu powietrza ustami. Jej wchodzenie w jakiś tryb zen zostało zakłócone przez samodzielną próbę ruszenia naprzód wierzchowca, jednak chociaż częściowy efekt został osiągnięty. Powtórzyła sobie kilka razy w głowie, że przecież to ogarnia, jednocześnie sprawnie łapiąc wodze w obie dłonie i odnajdując się w jego ruchu, który popchnęła do należytego kłusa na wprost. Oczywiście starała się nie „przejechać” tego kłusa, to znaczy uważała, aby nie zaktywizować go nadmiernie, bo skończyłoby się na zupełnie pozbawionym harmonii chodzie. A tak, to chociaż zabiegała o regularność kroków i brak pośpiechu, obciążonym ruchem bioder starała się determinować brak pośpiechu a w zamian sugerować zaangażowanie zadu. Na kilka metrów przed dotarciem do krótkiej ściany wygięła ogiera w prawo poprzez subtelny sygnał na prawej wodzy, a już zaraz pozwoliła łopatce prowadzić na łuku za sprawą niewielkiego przesunięcia w przód dłoni trzymającą lewą wodzę podczas gdy prawa łydka na popręgu zapraszała do tego wygięcia i oparcia się na lewej wodzy; zewnętrzna łydka nieco cofnięta pilnowała zadu w wygięciu. Na podobnej zasadzie przeprowadziła go przez narożnik. Uważała żeby nie podprowadzać go za blisko białego płotka, bo na treningu w domu zdarzyło im się ze dwa razy przez to wyskoczyć na zewnątrz, szczerze wolała uniknąć powtórki tego typu.
Wyprostowała go po wyjściu na długą ścianę, której całe szczęście nie mieli pokonać całej bez żadnych przerywników – siedziało jej się na Nemo w kłusie najtrudniej, kiedy przez zbyt długi czas miała jechać z nim na wprost; przed połową ściany posłała mu kilka półparad pod rząd aby płynnie zjechać na piętnastometrowe koło rozpoczynające się w B. W założeniu piętnastometrowe i w założeniu koło, bo jednak trzeba przyznać, że choć nie był to jej pierwszy w życiu start, to w poprzedniej stajni nie mieli takiego standardowego czworoboku i przez to brakowało jej wyczucia co do rozmiaru zwłaszcza tych mniej standardowych figur. Skoro zaś nie była pewna rozmiaru, to i łuk wyszedł jej nie do końca regularny i chociaż tyle dobrego, że niezależnie od tego na moment o wiele pewniej mogła utwierdzić kopytnego na swoich pomocach. Dzięki temu wracając na ścianę sama poczuła się nieco pewniej, co z kolei pozwoliło jej na dość harmonijne dotarcie do kolejnego narożnika, przejście przez krótką ścianę i kolejny narożnik, w którym już rozpoczęła przygotowania do przekątnej z dodaniem, oczywiście z pomocą półparad którymi niejako wytwarzała i kumulowała w kasztanie energię. Zagarniając go w K w kierunku literki sprzed przeciwległego narożnika, to znaczy M, zaczęła anglezować, przy tym bardziej otwierając swoją postawę, dając Nemo nieco więcej impulsu z łydki i przesuwając dłonie subtelnie przed siebie, czym zachęcała go do wydłużenia wykroku. Niestety nie udało się jej utrzymać zaokrąglenia jego sylwetki, ogier ostatecznie bardziej przyspieszył niż się wydłużył, w efekcie odginając grzbiet w dół i utrudniając Harper miękki powrót w siodło i płynne skrócenie do roboczego tempa w M. Nieco mocniejszym wygięciem w obu najbliższych narożnikach i powtarzalnymi półparadami miała nadzieję zażegnać problem, jednak wyszło jej to połowicznie jako że zadziałała tu za mało dosiadem – po prostu nie do końca mogła głęboko wysiadywać ten bardziej spięty ruch. W efekcie do środka długiej ściany musiało być dla obu mało przyjemne, niemniej ratowało ich kolejne koło przewidziane w literce E. Pełny okrąg (mniej więcej) o średnicy piętnastu metrów (też mniej więcej) pomógł im ponownie się ze sobą odnaleźć i tak naprawdę dopiero teraz unormować na powrót bardziej harmonijne tempo kłusa.
Po zamknięciu figury blondynka z o wiele większym spokojem doprowadziła ogiera po pierwszym śladzie do literki A, przed którą zadziałała z przygotowaniem do zatrzymania odpowiednio wcześniej, choć ostatecznie zamknęła kasztana w pełnej paradzie i tak tuż za tym punktem. Zapewne nie dotrwali cierpliwie do upływu pięciu sekund, jednak dziewczyna wolała ruszyć troszeczkę wcześniej a przynajmniej we względnym spokoju, zatem z wyczuciem wypuściła konia do stępa. Nieznacznie przesunęła dłonie w przód, lecz nie oddawała mu od razu za dużo wodzy. Raczej skupiła się na tym, aby sumienną pracą dosiadu utwierdzić Kapitana w tym chodzie, dopiero na przekątnej FHX przepuściła nieco wodze przez palce – mając nadzieję zachęcić go do wydłużenia sylwetki i kroków, niestety tylko dała mu możliwość do porozglądania się naokoło. Postarała się na nowo dojechać go łydką i dosiadem do tego dłuższego kontaktu, ale to nabranie wodzy na ponownie krótszy kontakt na kilka chwil przed C umożliwiło jej tak naprawdę odbudowanie zaokrąglenia w sylwetce kasztana. Po paru półparadach wysłała go wyważonym impulsem na środku krótkiej ściany do kłusa, jednak nie rozgościli się w nim, jako że już przed literą M mieli poruszać się w jeszcze wyższym chodzie. Pearson przytrzymała go w następnych półparadach jeszcze wyraźniej, zdając sobie sprawę że akurat zagalopowania to Nemo miał ekspresowe, wobec czego jej pomoce musiały być bardzo lekkie, choć i tak wymagały precyzji. W narożniku miała już lewą łydkę za popręgiem i utrzymała ten stan rzeczy, przy wychodzeniu na długą ścianę dokładając do tego impuls od wewnętrznej łydki na popręgu połączony z synchronicznym wypchnięciem bioder zapraszającym do wejścia w galop. Nie uniknęła zauważalnego pójścia ogiera w górę i przyspieszenia, ale w tym chodzie siedziało się jej na nim dobrze i o wiele sprawniej mogła na niego oddziaływać dosiadem – sumiennym wyjeżdżaniem każdej jednej foule od samego początku skłaniała go do powrotu do ręki bardziej w dole i ogólnego zaokrąglenia sylwetki. W połowie długiej ściany odbiła znów na koło, tym razem dobijające swoją średnicą do środka przeciwnej długiej ściany. Starała utrzymywać się jednostajny rytm i radziła sobie z tym nawet całkiem nieźle na tej figurze, a potem po powrocie na pierwszy ślad – jednak ten względny spokój trwał tak naprawdę do wyjścia po następnej krótkiej ścianie na przekątną. Kiedy odbiła z nim w K w stronę M, miała wrażenie że ogier będzie próbował ją ponieść jakby nakierowywała go właśnie na jakiś potężny okser. Była na to przygotowana mentalnie, niestety nie przełożyło się to na zachowanie pełnej kontroli. Wierzchowiec znów się jej trochę wylamił, natomiast przejście do kłusa, przewidywane między X a M, po wielu nieudolnych próbach uspokojenia i zadziałania półparadami udało się jej wyegzekwować dopiero w M, i to tylko dlatego że zadziałała po prostu silniej wstecz, bo nie była w stanie dojechać go do tego zejścia dosiadem i łydką. Z kolei w M powinni już byli galopować na lewo, a zamiast tego pokonali narożnik w kłusie. Tutaj Harper wykazała znacznie więcej zdecydowania i chociaż przez tych parę metrów jechała go ciaśniej, to przynajmniej stosunkowo skutecznie ogarnęła w ten sposób tempo, dzięki czemu zagalopowanie na lewo, wykonane analogicznie jak na prawo tylko z odwróceniem układu pomocy, co prawda miało miejsce dopiero za C, niemniej udało się jej nie dopuścić do wyrwania się konia tym galopem. Jeszcze w kolejnym narożniku musiała faktycznie mocniej go przytrzymywać, jednak finalnie przez to nie wyszli na ścianę pędząc, a już na kole zaczynającym się w E popracowała świadomie nad przywróceniem równowagi w działaniu własnych pomocy – dosiad powrócił do takiego bardziej pełnego wyjeżdżania każdej z foule, dzięki czemu dziewczyna mogła znów mieć wrażenie, że wierzchowiec idzie przed nią, a nie na jej ręce, którą mogła ponownie bardziej rozluźnić. Jako że udało się jej przywrócić ich wspólnemu ruchowi więcej harmonii, powrócili na ślad prezentując się już spokojniej – do momentu, w którym po przejechaniu przez najbliższą krótką ścianę nie musieli znów skierować się na przekątną, teraz mającą swój początek w F a koniec w H. Sytuacja z wcześniejszego podejścia powtórzyła się, choć nie z aż takim dramatyzmem, bo nawet jeśli przejście do kłusa po raz kolejny wypadło dopiero przy wjeżdżaniu na ścianę w H, to przynajmniej nie było stresu związanego z koniecznością zagalopowania za kilka kroków, w związku z tym blondynka mimo wszystko zachowując zimną krew po prostu skupiła się przepracowywaniu powstałego przy przejściu w dół spięcia. I choć to przepracowywanie wcale nie zadziałało od razu, dzięki brakowi presji ustalenie na nowo roboczego tempa w kłusie wyglądało i tak bardziej harmonijne niż to poprzednie, niestety odrobinę siłowe.
Odetchnęła anglezując na jeszcze jednej przekątnej, tym razem rozważniej podchodząc do oferowania kasztanowi luzu – raczej pewniej zamknęła go w łydkach mimo, że podtrzymywała nimi wyraźniejszy impuls, a dłonie z wodzami przesunęła nieco w przód dopiero czując, jak Nemo opiera się bardziej na wędzidle i jest w stanie wysunąć nos nieco do przodu zamiast porzucania kontaktu. W literce K całkiem miękko usiadła znów w siodło, przy tym też o dziwo całkiem płynnie sprowadzając ogiera do tego roboczego tempa, do czego grunt przygotowała sobie półparadami na kilka metrów przed. Nawet całkiem elegancko go potem wygięła przy nie za ciasnym wyjechaniu narożnika i podobnie na zakręcie przez A, który wyprowadził ich na linię środkową. Tym razem poruszali się już dość pewnie po prostej, a zatrzymanie zostało przez nią zapoczątkowane wcześniej niż to pierwsze, w efekcie udało się jej ogiera w pełni domknąć w pomocach niemal równo w punkcie środkowym. Przytrzymując go łydkami i zblokowanym dosiadem uwolniła od wodzy jedną rękę aby ukłonić się na koniec, a potem już wypuściła go do stępa, oddając dłuższe wodze. Stres się jeszcze jej trzymał, ale właściwie było już po wszystkim - dopiero teraz odczuła, że trochę zmokła. Opuszczając w stępie czworobok poklepała Nemo po szyi, mimo wszystko zadowolona, bo nawet jeśli nie było jakoś dobrze, to przynajmniej miała okazję zebrać cenne doświadczenie.

KONIEC
@Kaept'n Nemo

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA P

Amelie Halley & Little Bit Of Spice

Program

Wynik: 187,04,89 / 330 =
54,68%

---

Zdarzenie losowe

18:

Dekoncentracja/strach; na terenie, na którym odbywają się zawody, panuje okropny hałas, ruch, błyszczą lampy błyskowe, ujadają gdzie nie gdzie psy; to wszystko doprowadza do dekoncentracji pary, zmniejszenia jej uwagi.

__

rzut 1d20 -

14;

średni strach/dekoncentracja
Losowanie dla zera, rzut 1d20:

2,5;

pomyłka (-2% od końcowego wyniku, już uwzględnione)

Wskazówka do pisania

Zawodniczka, prawdopodobnie zestresowana i zmęczona przebiegiem przejazdu, całkowicie pominęła dwudziesty punkt programu. Na ogólny wynik przejazdu wpływ miało także usztywnienie klaczy, które przede wszystkim przekładało się na jakość jej chodów i akceptację kiełzna.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/P2_2020popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]AMELIE HALLEY & LITTLE BIT OF SPICE - KLASA P [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Amelie Halley & Victim Of Virtue

Program

Wynik: 110,46 / 190 =
58,14%

---

Zdarzenie losowe

48:

Najlepszy jeździec; Jeździec w niebywały sposób komunikuje się ze zwierzęciem, prowadząc go gładko i w miły dla oka sposób. Koń dzięki pomocy spisuje się znakomicie.

Wskazówka do pisania

Mimo uzyskania jednego z wyższych wyników w tej klasie, zdaniem sędziów wykonanie wciąż pozostawiało wiele do życzenia. Docenili konia za jakość chodów, lecz pomoce stosowane przez amazonkę były mało dyskretne i skuteczne, co przyczyniło się do tego, że w przejeździe zabrakło płynności, szczególnie podczas przejść.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]AMELIE HALLEY & VICTIM OF VIRTUE - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Nadya Bravo & Untouchable

Program

Wynik: 110,27 / 190 =
58,04%

---

Zdarzenie losowe

11:

Dekoncentracja/strach; na terenie na którym odbywają się zawody, panuje okropny hałas, ruch, błyszczą lampy błyskowe, ujadają gdzie nie gdzie psy; to wszystko doprowadza do dekoncentracji pary, zmniejszenia jej uwagi.

__

rzut 1d20 -

10,5;

średni strach/dekoncentracja

Wskazówka do pisania

Dekoncentracja konia, wywołana przede wszystkim zmianą otoczenia, przyczyniła się do niskich not w arkuszu. Stało się tak za sprawą usztywnienia rzutującego na jakość chodów oraz akceptację pomocy jeźdźca, przez co zawodniczka nie była w stanie poprawnie zaprezentować kopytnego na czworoboku. Koń co chwilę gubił rytm i choć pozostawał pod względną kontrolą, to nie wyglądało to najlepiej.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NADYA BRAVO & UNTOUCHABLE - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA N

Nadya Bravo & Szerker

Program

Wynik: 229,80 / 390 =
58,92%

---

Zdarzenie losowe

58:

Najlepszy jeździec; Jeździec w niebywały sposób komunikuje się ze zwierzęciem, prowadząc go gładko i w miły dla oka sposób. Koń dzięki pomocy spisuje się znakomicie.

Wskazówka do pisania

Mimo dużego doświadczenia i wyszkolenia konia, przejazd był ciężki w odbiorze. Para była ze sobą wyraźnie niezgrana, co zaburzało harmonijność i lekkość wykonywanych elementów. Koń pozostawał pod kontrolą, lecz zwłaszcza bardziej złożone elementy, jak półpiruety czy ciągi, pozostawiały wiele do życzenia pod kątem użycia pomocy i swobody.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/N2_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]NADYA BRAVO & SZERKER - KLASA N [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Harper Josie Pearson & Loki Of Asgard

Program

Wynik: 106,73 / 190 =
56,18%

---

Zdarzenie losowe

23:

Bolesny skurcz; koń odczuwa skurcz w którejś z kończyn/grzbiecie/szyi bądź w innej części ciała.

__

rzut 1d20 -

20;

umiarkowany ból
Losowanie dla zera, rzut 1d20:

10;

niesubordynacja konia

Wskazówka do pisania

Zawodniczce nie udało się przepracować spięcia, które towarzyszyło koniowi przez całość przejazdu. Zwierzę nie czuło się komfortowo w tych warunkach, co przekładało się na niechęć do ruchu naprzód. W piątym punkcie programu, przy zatrzymaniu, doszło nawet do chwilowego "zacięcia" się konia i braku reakcji na łydkę. Zawodniczce udało się jednak zachować zimną krew i nie dopuścić do eskalacji problemu wywołanego tą drobną niesubordynacją ze strony konia.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]HARPER JOSE PEARSON & LOKI OF ASGARD - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA L

Beatrix Loevy & Gamebreaker

Program

Wynik: 109,75 / 190 =
57,76%

---

Zdarzenie losowe

25:

Bolesny skurcz; koń (22-31) odczuwa skurcz w którejś z kończyn/grzbiecie/szyi bądź w innej części ciała.

__

rzut 1d20 -

7;

dokuczliwy ból

Wskazówka do pisania

Spięcie, które koń odczuwał w całym ciele, miało duży wpływ na cały przejazd. Właśnie to spowodowało, że chody konia były skrócone i sztywne, nie pozwalając mu na pokazanie swojego potencjału w pełni. Niestety rozluźnienie i impuls było tym, czego sędziowie najbardziej poszukiwali w klasie L, w związku z czym para nie otrzymała zbyt wysokiego wyniku.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/L4_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]BEATRIX LOEVY & GAMEBREAKER - KLASA L [/color][/b][/size][/center][/url]

Regionalne zawody ujeżdżeniowe
KLASA N

Sarah Brouwer & Roller Coaster

Program

Wynik: 214,2 / 390 =
54,92%

---

Zdarzenie losowe

62:

Świetna forma; para znajduje wyjątkowe uznanie w oczach sędziów i widzów, co na pewno zapunktuje w nagrodach. Para ma szansę zostać zauważona przez sponsora.

__

rzut 1d20 -

5;

brak efektu

Wskazówka do pisania

Niski wynik, który osiągnęła para, był spowodowany licznymi, drobnymi błędami, które jednak się nawarstwiły, znacząco obniżając jakość przejazdu. Należały do nich przede wszystkim problemu z utrzymaniem zebrania (np. podczas półpiruetów, ciągów) lub zachowaniem regularności chodów w wymienionych elementach. Nie pomagało również zachowanie konia, który opornie reagował przede wszystkim na przejścia w dół, przeciągając je.

Uwaga

›

Zawody odbywają się na zewnętrznym, kwarcowym czworoboku o wymiarach 20x60.

›

Panujące warunki pogodowe podczas zawodów to średni deszcz i lekki wiatr. W tym poście można się zapoznać z tłem fabularnym.

›

Pisanie przejazdów jest nieobowiązkowe. Jeśli jednak chcesz otrzymać dodatkowe punkty doświadczenia, napisz przejazd, na początku swojego posta - jeźdźca i konia (obie strony muszą zamieścić post) - wklejając poniższy kod:

Kod: Zaznacz cały

[url=https://pzj.pl/wp-content/uploads/2022/02/N2_2016popr2022.pdf][center][size=100][b][color=#9150be]SARAH BROUWSER & ROLLER COASTER - KLASA N [/color][/b][/size][/center][/url]

BEATRIX LOEVY & CASSIOPEIA- KLASA L

Start w regionalnych zawodach ujeźdżeniowych był ich drugim, po krajowych skokowych. Te pierwsze uznała za ich pierwszy sukces, i jak miała nadzieję pierwszy z wielu, które nastąpią. Jednak w tym celu musiały się rozwijać, pogłębiać swoje porozumienie i doświadczenie w startach, którego im brakowało. Właśnie ze względu na to doświadczenie przyswojenie sobie atmosfery zawodów Beatrix postanowiła je zgłosić do zawodów ujeżdżeniowych, w których postanowiła dodatkowo wystartować na Gamebreakerze, ogierze na którym regularnie startowała już od pewnego czasu. Zawody odbywały się w Polegate, które niestety przywitało je deszczem. Ich konkurs odbywał się dość wcześnie, bo już o 9, więc Trix byłą skupiona na odpowiednim przygotowaniu, licząc, że podróż nie wpłynęła jakoś negatywnie na Peię. Już w odpowiednim rynsztunku stawiły się na ujeźdżalni, na której było jeszcze ciepło i przyjemnie, ale obawiała się nieprzyjemnego zetknięcia z deszczem. Cassiopeia niechybnie już wyczuła typową atmosferę, bo Trix wyczuwała podekscytowanie, ale też pewną nerwowość, na co zareagowała prostymi, rutynowymi ćwiczeniami, aby przekonać kucułkę, że chociaż miejsce jest inne, zawody, to jednak ćwiczenia bardzo się nie różnią. Zaliczyły rozruch w stępie, a później porządną, chociaż w żadnym razie nie męczącą rozgrzewkę w kłusie, a także krótszą w galopie, jednak wszystkie ćwiczenia miały przygotować je obie przed tym, czego wymagał od nich program. Mimo wszystko wciąż wyczuwała w Cassiopei lekką nerwowość, ale zachowywała cierpliwość. Na koniec odpoczęły w stępie.

W końcu zbliżała się ich kolej do startu, więc poprowadziła klacz w stępie w stronę czworoboku, co oczywiście oznaczało niemiłe spotkanie z deszczem, który chociaż nie utrudniał jazdy, to czynił ją mniej przyjemną. W odpowiednim momencie Trix najpierw posłała Pei półparadę, aby dodać jej łydki do kłusa roboczego, pilnując aktywnego tempa i starając się o rozluźnienie, chociaż mimo jej starań klacz pozostawała mniej czy bardziej spięta. W końcu wjechały między szranki w A na linię środkową, gdzie Trix pilnowała, aby kucułka nie spływała z linii i zachowała równie tempo. Przed X wysłała jej półparadę, aby następnie zamknąć wodze i łydki, oraz zablokować dosiad, prosząc Cassiopeię o zatrzymanie, które wyszło w punkt, nawet jeśli mogło być płynniejsze. Pilnowała ją w łydkach, oraz dosiadem, aby klacz nie ruszyła przed czasem, ukłoniła się, aby dodać jej pomoce do ruszenia od razu kłusem roboczym, po czym ładnie wygięła ją od łydki zjeżdżając w C w prawo, pod krótką ścianę. Podobnie z dokładnością i pomimo usztywnienia wyjechały narożnik i zjechały pod długą ścianę, kontynuując kłus roboczy. Zachowanie aktywnego tempa nie było aż takim problemem, w przeciwieństwie do usztywnienia i nerwowość klaczki, która delikatnie zaczynała się udzielać i dekoncentrować Beatrix. To uszytwnienie uwidoczniło się na piętnastometrowym kole w B, na którym starając się utrzymać tempo wyginała klacz od wewnętrznej łydki, zewnętrzną przesuwając za popręg, aby zapobiegać wypadaniu zadem, wewnętrzną wodzą zapewniała miękkie ustawienie konia do wewnątrz, zewnętrzną wodzą ograniczała wypadanie łopatką na zewnątrz oraz nadmierne zgięcie.


@Cassiopeia

HARPER JOSIE PEARSON & LOKI OF ASGARD - KLASA L
część I/II
Gdyby nie pomoc koleżanki, na pewno nie mogłaby wziąć udziału w tej samej klasie z dwoma różnymi końmi, bo po prostu nie zdążyłaby całkowicie oporządzić tego pierwszego, a później od zera przygotować drugiego i jeszcze potem go rozgrzać do ich startu. No nie było to wykonalne, dlatego była bardzo wdzięczna za to, że dziewczyna zaoferowała siebie jako wsparcie-luzaka, dzięki czemu Harper zdecydowała się zgłosić także z Nemo, z którym przejazd miała już za sobą. Jednak to Loki na wspólnych treningach skradł jej serce i gdyby musiała wybierać tylko jednego z nich, to właśnie on byłby jej wyborem.
Dostała karego "do ręki" już gotowego do jazdy i podobno nawet rozstępowanego, więc po przekazaniu koleżance Nemo i zajęciu miejsca w siodle, dość szybko rozpoczęła rozgrzewkę. Nie czuła tego nadal będąc w emocjach, ale tych kilka minut jazdy w deszczu ją wychłodziło i nie dość, że w efekcie pogorszyło jej postawę w siodle, to także odbieranie ruchu wałacha było dla niej w jakimś sensie zniekształcone. Dodajmy do tego, że z poprzednim koniem startowała jako jedna z pierwszych, więc trener mógł skupić się głównie na niej a rozprężalnia nie była jeszcze zatłoczona, natomiast już teraz na hali znajdowało się więcej koni, panował więc większy chaos, a trener musiał poświęcać uwagę także swoim innym podopiecznym z którymi tu dziś przyjechali. Wobec tego wszystkiego rozgrzewka wcale nie przebiegła bardzo pomyślnie, a już na pewno nie przyniosła takich rezultatów jakie mogłaby, zatem para na dobrą sprawę wychodziła na swój przejazd w, obiektywnie patrząc, kiepskiej formie, na pewno gorszej niż udawało im się osiągnąć podczas normalnych jazd.

PRZEJAZD
Okrążając czworobok kłusem czuła, że wcale nie jest najlepiej, ale na tym etapie za bardzo nie mogła poprawić sytuacji, tylko starać się w niej odnaleźć - mimo że nie było łatwo, bo ruch Lokiego w obecnym pospinaniu sprawiał jej też więcej trudności z wysiedzeniem niż normalnie. Wpływało to na pewno na jej dosiad, który stał się mniej swobodny, łydki zaś zamiast swobodnie oplatać boki konia, poniekąd próbowały się przytrzymywać dla zachowania „równowagi” w wysiadywaniu. Cóż, jeszcze wiele musiała się nauczyć. Miała o tyle szczęście, że karosz był dość stabilnym koniem i mimo jej błędów, szedł przed siebie – niezbyt elegancko, ale szedł.
Po objechaniu białych szranków od zewnątrz przyszedł moment na wjechanie do środka, zainicjowała więc optymalnej wielkości łuk, który wyprowadził ich na linię prostą, przechodzącą przez „dziurę” powstałą w miejscu literki A za sprawą odsunięcia jednego płotka. Pozostawała względnie równa w swoich pomocach, dzięki czemu ruch konia także nie zbaczał zbytnio z obranego kierunku, jednak stanowczo kłus nie robił najlepszego wrażenia, był po prostu ciężki zarówno w odbiorze przy oglądaniu, jak i w odczuciu zawodniczki. Z tego powodu poprzedzające sygnał do zatrzymania półparady nie w pełni odniosły swój przygotowujący skutek – mimo, że Harper niby zblokowała ruch dosiadem oraz domknięciem łydek, musiała też zadziałać o wiele wyraźniej ręką, czując że wierzchowiec nie do końca rozpoznał intencję jej pomocy. W efekcie pełna parada wypadła dość topornie, a jej ukłon w kierunku budki sędziowskiej przez to widocznie speszony. Po ponownym nabraniu wodzy w obie ręce posłała wałachowi impuls w postaci wypchnięcia biodrami oraz zadziałania łydkami, i chociaż nie od razu uzyskała w odpowiedzi kłus, tylko wkradło się przed tym kilka kroków stępa, blondynka już musiała myśleć (blondynka: myśleć – dobre sobie, nie?) o następnym punkcie. Na kilka metrów przed końcem linii środkowej ustawiła głowę konia delikatnie w prawo, by już za chwilę skierować go na zakręt w tę stronę. Dojeżdżając go prawą łydką na lewą wodzę, tę właśnie wodzę wysunęła nieznacznie do przodu, jednocześnie minimalnie przesuwając prawą bliżej siebie i tym samym zapraszając szyję do zgięcia, a łopatkę do rozpoczęcia łuku. Lewą łydkę cofnęła za popręg, aby zad karego nie pozostał poza wygięciem sylwetki, a przy tym ona patrzyła w stronę, w którą mieli iść, co dość naturalnie wpływało na odpowiednie rozłożenie ciężaru w siodle, choć różnica względem neutralnego była bardzo niewielka. Czuła, że musi konsekwentnie podpierać impuls i robiła to, starając się także ruchem bioder zachęcać Lokiego do w miarę aktywnego kroczenia. Po pokonaniu na tej samej zasadzie narożnika wyrównała swoją postawę i utrzymała ją taką aż do środka długiej ściany – tam, czyli na wysokości literki B, podobnie zagarnęła wierzchowca na łuk, tym razem nieco większy i przede wszystkim zataczający pełne koło. Jej ciało ułożyło się analogicznie jak przy zakrętach, dzięki czemu mogła pokierować konia po dość regularnym kształcie mniej więcej piętnastometrowego okręgu. Nadal ten kłus był raczej ciężki w odczuciach, jednak przynajmniej dzięki wygięciu kary trochę lepiej ustawił się na jej pomocach.
Po zamknięciu koła pokierowała go zgodnie z programem wzdłuż pierwszego śladu. Idąc po nim pokonali ćwierć obwodu czworoboku, tym samym znaleźli się przy literce K – na kilka chwil przed zrównaniem się z nią rozpoczęła serię złożoną z trzech półparad, w ten sposób przygotowując wałacha nie tylko do zjechania na przekątną, ale także do planowanego wydłużenia wykroku. Blondynka, po zgarnięciu go w kierunku literki M, zaczęła anglezować, co w sumie dało jej możliwość na luźniejszy oddech od nie w pełni przyjemnego i łatwego wysiadywania kłusa. Jednocześnie wyraźniej działała łydkami i przesunęła nieco ręce w przód, choć ostatecznie kary okazał się na tyle spięty, że w odpowiedzi jedynie lekko przyspieszył, jednak poszerzenia ram raczej nie udało się uzyskać. Nie zrażając się tym niepowodzeniem, Pearson kolejnymi półparadami pod koniec przekątnej zadbała o jako takie przygotowanie do powrotu do tempa roboczego, a już w samej literce M wróciła w siodło, i względnie nieźle dociążającym działaniem dosiadu oraz chwilowym przymknięciem łydek i ręki zadbała o to uspokojenie kłusa, które później już po prostu musiała utrzymywać – jednak przecież nie na długo, jako że program przewidywał zatrzymanie na środku krótkiej ściany, na którą właśnie wjeżdżali przez zakręt w narożniku. Znów półparady, niestety może nieco zbyt mało wyraźne, bo domknięcie w pomocach, z jej strony mające miejsce na krok przez A, przyniosło efekt dopiero na krok za tą literką. Niezbyt eleganckie zatrzymanie, niestety za mocne na ręce co oczywiście poskutkowało zadarciem przez konia głowy w spięciu. Odliczyła w głowie do pięciu i „zwolniła” swoje wstrzymujące łydki, „odpuściła” zblokowanie mięśni wokół krzyża, jednocześnie teraz tymi łydkami dając impuls do ruszenia, wzmocniony przez wypchnięcie z bioder. Bez efektu, w każdym razie pozytywnego, bo Loki jakby się w sobie zaparł i drgnął, jakby miał cofnąć. Udało się jej na szczęście nie spanikować i zareagowała skutecznie, to znaczy wyraźniej oddając mu rękę, lekko wycofując plecy i ponawiając impuls z w ten sposób wzmocnionym wypchnięciem naprzód. Jakość stępa szczególnie ucierpiała na samym początku w wyniku tego nieporozumienia, niemniej konsekwentne, dość intensywne wyjeżdżanie każdego kolejnego kroku dosiadem oraz nieprzesadna aktywizacja łydkami, zwłaszcza po wyjściu na przekątną FXH przyczyniły się do odbudowania jako-takiej harmonii w ruchu, przynajmniej na tyle, na ile pospinany wałach był w stanie ją osiągnąć.

[ 1 - 6 ] @Loki of Asgard