JJ King

Lou Marie Parker
ft. Zoe Kravitz

19.08.1986

Nowy Orlean, Luizjana

wyższe

panna

asystenka burmistrza

ratusz

techniczna klasa średnia

old town

ekstrawertyk vs introwertyk

pracowitość vs lenistwo

pokora vs pycha

idealizm vs materializm

Poziom MG: 3

W rozgrywkach nie zgadzam się na: trwałe kalectwo, przemoc seksualną
Po uzgodnieniu zgadzam się na: wszystko inne
Trigger warning: przemoc seksualna

❮❯

welcome to the new orleans laissez les bon temps rouler

Na temat dzieciństwa i szkoły Lou nie ma co się wypowiadać, bo to nudne jak flaki z olejem. Ot, zwykła dziewczyna z biednego domu, która upatrzyła sobie dość ambitne cele. Nagła śmierć matki, choroba ojca. Zabawne, że wszystko przez jakiś czas zdawało się być w porządku. Dobrze się uczyła, miała kochającego chłopaka, ojciec starał się jak mógł, a i Lou łapała się wszystkich prac dorywczych, kiedy tylko mogła.

Więc czemu, gdy skończyła osiemnaście lat, został jej tylko cholerny garnek do gumbo?

Wszystko się posypało. Chłopak okazał się być świrem. Ojca zabrakło; matkę pamiętała już tylko głównie ze zdjęć. Domek sypał się; a mimo to, nie pozwoliła sobie się zatrzymać; przepracowując się na każdym kroku, żeby tylko móc pozwolić sobie na lepsze życie. Nie pomagał fakt, że nie mała żadnej rodziny w mieście; a i o przyjaciół było ciężko. Nie pomagał fakt, że chłopak zaczął nachodzić ją — i to nie tylko w domu.

Wciąż pamięta swój strach, kiedy wracała z uczelni (zachciało się jej, cholera, zarządzania — tyle dobrego, że przynajmniej się na stypendium załapała) i on czekał na nią w lasku, przez który przechodziła. Z czymś żrącym w łapie.

Miała wiele szczęścia, że zdołała zasłonić się kurtką; ale blizny w kształcie plamek ciele nigdy nie pozwolą zapomnieć jej tego strachu.
Niby trafił do więzienia; a ona przez długi czas miała spokój.

Aż w końcu znowu się pojawił. Nawet nie podszedł. Tylko się patrzył.
Nigdy nie czuła ulgi większej niż ta, kiedy weszła na pokład samolotu odlatującego do Anglii.

oh and when she smiles I feel a little tingle in my chest and at this point I’m really hoping it’s a heart attack

Eastbourne było dla niej wybawieniem. Haustem świeżego powietrza, którego tak desperacko potrzebowała. Wszystko działo się tak szybko; nowe mieszkanie, nowa praca — ot, asystentka burmistrza. A raczej, pani burmistrz. Czy gdyby wtedy wiedziała, co się stanie, nie podjęłaby się tej pracy?

Kiedy weszła do jej gabinetu, ona tam po prostu stała. Ubrana w sukienkę; pochylona nad jakimiś papierami — a Lou nagle straciła grunt pod nogami. Świat obrócił się o 180 stopni i kobieta musiała odwrócić twarz, by ta druga nie zobaczyła emocji na jej twarzy. Gdyby sytuacja była jakkolwiek inna, pewnie by się nie wahała; może spróbowałaby zagaić. Ale nie była w stanie powiedzieć nic poza jakąś grzecznościową formułką na powitanie; stojąc tam, z sercem dudniącym w piersi i rumieńcem na twarzy — choć to akurat zrzuciła na grzejące słońce.
Ona, jednak — ona była mężatką.

Lou doskonale wpasowała się w rolę asystentki; ogarniając życie pani burmistrz i pilnując, by jej kariera nie spadła w dół. Ignorowała nagłówki gazet, które tak często widziała; butelkując swoje uczucia i powtarzając sobie, że tak było najlepiej.

Uczucie do pani burmistrz nie gasło jednak — uderzyło ją szybciej, niż piorun i zakręciło w głowie bardziej, niż karuzela.

Życie jednak boleśnie przypomniało jej, że to, co dobre, nie trwa wiecznie. Mąż Parker zmarł w wypadku samochodowym.
Nad życiem dwóch kobiet, zdało się, zawisła ciężka chmura burzowa; choć z całkiem innych powodów — a mimo to, obie wciąż popychają się do przodu.

A życie w Eastbourne toczy się dalej, jakby na przekór tragediom i smutkom.

Akceptacja!

Bardzo się cieszymy, że dołączył*ś do naszego grona! Pamiętaj, że na rozpoczęcie pierwszej fabuły masz 7 dni, w czym pomoże Ci temat Kto zagra?. Nie zapomnij również o odebraniu przysługujących Ci na start odznak! W wolnej chwili zalecamy zapoznanie się z Przewodnikiem po Anglii, który ułatwi Ci wczucie się w klimat miasta. Jeśli masz ochotę, możesz rozwinąć informacje dotyczące Twojej postaci w Informatorze, założyć Kalendarz, który pomoże Ci w kontrolowaniu przebytych fabuł lub skorzystać z social media. W razie jakichkolwiek pytań, służymy pomocą. Miłej zabawy!