Przekręciła się na prawy bok i westchnęła ciężko, wtulając policzek w poduszkę, pachnącą wiosennym kwieciem - tak przynajmniej był opisany ten zapach na butelce zmiękczacza do tkanin. Zapach może i nie miał dużo wspólnego z prawdziwymi kwiatami, ale był przyjemny, świeży. Przekręciła głowę, by wtulić w pościel całą twarz. Bardzo chciała już odpłynąć w krainę snu i wyśnić tej nocy coś miłego, aby obudzić się z dobrym humorem, wypoczęta i rześka.
Po chwili zniecierpliwiona przeskoczyła na bok lewy i wyciągnęła nogę na drugą połowę łóżka. W nocy zawsze się kręciła i potrzebowała dużo miejsca, stąd decyzja o zakupie łoża małżeńskiego (mimo, że małżonką nie była i jak widać broniła się przed tym zacięcie). Ponownie westchnęła, po czym usiadła na łóżku i sięgnęła po telefon. Urządzenie wskazywało godzinę pierwsza w nocy. Przez ostatnie kilka dni jej problemy ze snem nasiliły się, ale teraz przeszła chyba samą siebie. Miała kilka rytuałów, które pomagały jej spać, ale dziś to nie zadziałało. Może powinna się napić wina? Może jakiś spacer? Netflix? Telefon do przyjaciela?
Zmarszczyła brwi, wpadając na pewien pomysł.
Czy ten pomysł, to dobry pomysł?
Czy dobry dla niej, a dla niego zły?
Czy Elijah bardzo się wkurzy? Czy jej otworzy? A może uda, że nie ma go w domu?
Czy wtedy powinna się mścić? Czy jej zemsta byłaby usprawiedliwiona?
Dwadzieścia minut później stała, cała w dresie, pod jego mieszkaniem i rzucała kamykami w okno. Miała cichą nadzieję, że nie zmusi jej do tego, by zaczęła dzwonić, budząc nie tylko jego, ale i sąsiadów.
—
No, obudź się — mruknęła, po czym rzuciła kolejnym kamykiem. Może powinna najpierw zadzwonić? Spytać czy może przyjechać? Może nawet nie było go w domu?
Wyciągnęła telefon z torebki, po czym na szybko nasmarowała wiadomość “
Lepiej bądź w domu i nie śpij, bo ja nie mogę”. No, to wszystko wytłumaczone, więc może spokojnie rzucać kamieniami dalej i modlić się, by nie zbić okna.
@elijah rehmeyer
