JJ King

– Mówisz to jakby to były wady. Zresztą. Czy ja ciebie kiedykolwiek okłamałam? – Tylko niezliczoną ilość razy. – Twoje wątpliwości ranią. – chciałaby posiadać talent aktorski; dramatyczną gestykulacją podkreślić jak bardzo była oburzona, zadbać o odpowiednią modulację głosu i inne bajery, przez które być może zwróciliby wręcz uwagę przechodzących obok osób. Stety czy niestety, los jej takimi zdolnościami nie obdarzył, więc darowała sobie cyrk, ograniczając się jedynie do nieco płaskich odpowiedzi.
Gdzieś z tyłu głowy sobie zanotowała, że JJ wyraził zainteresowanie plecaczkiem. Czy szczerze, czy w formie sarkazmu – nieistotne. Liczyło się to co powiedział i jeśli będzie trzeba to mu to zacytuje wraz z datą na bileciku dołączonym do prezentu. Może dobrą opcją będzie pójście o krok dalej i skompletowanie pełnej szkolnej wyprawki w tym klimacie. Szkoda, że nie było szans by zmieścił się w stylowe bluzy z działu dla ośmiolatków.
Poddawała uważnej inspekcji wszelkie krokodyle, jednorożce i baranki, jednak (jakkolwiek urocze) nie chciały coś być strzałem w dziesiątkę. Nie dla Luigiego w każdym razie, ona by nie wzgardziła takim aksolotlem z absurdalnie dużymi oczami. Albo owieczką uszytą na planie kuli. Odłożyła świnkę Peppę na półkę, gdy JJ coś wypatrzył i postanowił zasięgnąć opinii.
– Byłby zachwycony. – uśmiechnęła się krzywo, rzucając dalmatyńczykowi jedynie krótkie spojrzenie. – Wiesz, ciężki wybór... ale myślę, że Marshall wygrywa. Bezkonkurencyjnie. – wcale nie dlatego, że sama Jay znała się na Gwiezdnych Wojnach równie mocno co na poezji Starożytnego Egiptu. – Ale jak już o Psim Patrolu. Słyszałeś, że ta bajka to najczystsza forma propagandy? – spytała, bo była miłym człowiekiem i chciała dać przyjacielowi szansę na ucieczkę przed wykładem dotyczącym teorii spiskowych odnośnie bajki dla bąbelków.

@JJ King

- Dla Luiego mogą być. - Odparł krótko, wzruszając ramionami. Może obaj wychowywali się z siostrami, jednak Jay nie była raczej z tych, które ubierały braci w różowe tutu, wiązały im brokatowe gumki na włosach i bardzo nieudolnie mazały szminkami mamy po twarzy. Przynajmniej nie aż w takim stopniu, w jakim robiła to kiedyś Jojo, a teraz Jagger, więc JJ był mocniej zaprawiony w kwestii typowo dziewczęcych rzeczy i zupełnie mu one nie przeszkadzały. Wiedział też doskonale o istnieniu dużej ilości 'kompromitujących' zdjęć, ale jakoś specjalnie się tym nie przejmował. Nie był pewien, czy Lui miał takie samo podejście jak on, stąd przekonanie, że mógłby wywlec wspomniany prezent gdzieś na półkę, żeby przyjaciela trochę podirytować. Pytanie o okłamywanie zwyczajnie zignorował, uznając, że nie będzie jej wypominał niezliczonych razy, gdy nie mówiła mu prawdy, zaczynając od tego poranka, bo pewnie nie wyszliby z galerii do następnego tygodnia.
- Dobra. To mamy pomysł numer jeden. - Odłożył pieska z powrotem na półkę, gotowy do dalszego przeglądania asortymentu sklepu. Jeśli nie znajdzie się nic ciekawego pomiędzy półkami, to zawsze mogą wrócić po jednego z wielu pluszowych Marshalli.- Nie słyszałem - Powiedział, ruszając w stronę znajdujących się kawałek dalej gier planszowych i innych takich, pewien, że tam pewnie znajdą coś ciekawego.- Ale opowiedz, bo młoda coś ostatnio zaczęła to oglądać i może uda mi się ją przekonać, żeby jednak odpuściła. Tak bezczelnie zdradzać bajki Disneya, niedopuszczalne, kto ją wychował. - Jawne porzucenie klasycznych bajek dla jakichś piesków w przebraniach było zdradą na honorze rodziny Kingów i JJ nie miał zamiaru tak tego zostawić, nawet jeśli wiązało się to z narażeniem na gniew demona z piekieł, jakim była Jagger.

@Jay Blue Stilton