- To jeden z takich momentów, w których nie muszę sprawdzać i po prostu wiem. - Normalnie pewnie by tego nie tłumaczył, ale miał do czynienia z Luigim, a ten już mu zaprezentował, jakim to geniuszem był i JJ po prostu stwierdził, że mu objaśni niczym małemu dziecku, bo jeszcze przyjaciel postanowi głębiej nad tym rozmyślać, próbując znaleźć rozwiązanie i mózg mu wybuchnie z przeforsowania. - Ale my to robimy dla dobra ogółu i twojego własnego! - Nie miał pojęcia, dlaczego w ogóle wdaje się w tę ...

- Bo w żadnym istniejącym na świecie języku nie znalazłoby się określenie idealnie opisujące moją niebywałą chęć uderzenia głową w ścianę na twoją kompletną głupotę! Dlatego przeklinam! - Nie był tylko pewien, czy głową uderzającą w ścianę powinna być jego własna, by skończyć te męki, czy może Luigiego, żeby zadziałało jak twardy reset i przywróciło mu funkcje myślowe. Przeklinający JJ nie był jakąś nowością, bo znalazł w tym sposób na wyładowywanie frustracji, choć od momentu przeprowadzki zdec...

Oglądanie swojego starego pokoju w takim stanie było dla JJa co najmniej dziwne. Czuł się jak intruz wchodzący do cudzej przestrzeni, mimo że pokój był aktualnie pozbawiony jakiejkolwiek osobowości, bo stało w nim tylko kilka mebli. Na ścianach nie wisiały już plakaty i dyplomy, a pozbawione figurek i książek półki wyglądały mdło. Najbardziej w oczy kłuło jednak puste biurko, które zawsze było przecież zawalone stertami papierów. Czuł się jak oszust, twierdząc, że kiedyś to miejsce należało do n...

Z każdym kolejnym dniem przyjaźni z Luigim coraz bardziej zastanawiał się, jakim cudem chłopak jeszcze żyje. Zapewne zawdzięczał to tylko i wyłącznie temu, że ludzkie organizmy w procesie ewolucji uznały, że samodzielnie będą regulować podstawowe czynności życiowe, żeby takie beznadziejne przypadki jak Chorwat miały przynajmniej jakąś niewielką szansę na przetrwanie. Słuchał tak tego jego wywodu, tracąc coraz bardziej nadzieję na to, że Lui kiedykolwiek chociaż odrobinę...oprzytomnieje. - Luigi,...

Och. Och. Zabolało. Skłamałby, gdyby powiedział, że komentarz jakoś go nie ubódł. Starał się przecież. Tak bardzo się starał być dobrym bratem. Nawet mu nie zależało na tym najlepszym, ale ton jej głosu sprawił, że poczuł, jakby nie zasługiwał nawet na miano 'ok' brata. Powstrzymał się od komentarza, czując, że później bardzo żałowałby tego co cisnęło mu się na usta, a wyrządzone szkody byłyby nieodwracalne. Już i tak czuł, jak relacja z siostrą rozsypuje się w drobne kawałeczki na jego oczach i...

To był zdecydowanie moment na "co kto lubi". Upartość i gotowość do kłótni Sparkle zdecydowanie wprawiała JJa w stan wkurwienia i sam się czasem zastanawiał, jak jeszcze daje radę w ogóle się z nią zadawać. Luigi za to zdawał się być w nią totalnie zapatrzony, co może patrząc na osobiste odczucia Kinga zdecydowanie go dziwiło, ale jakby odłożyć subiektywne uwagi na bok, to nagle okazywało się, że para pasuje do siebie idealnie i wcale jakiegoś wielkiego szoku tu nie ma, bo może i byli ...

Przeszukiwania salonu dały negatywne rezultaty, co chłopak skwitował tylko zrezygnowanym westchnięciem. Ze wszystkich rzeczy musiało się zgubić akurat to pudło i JJ traktował to jako jakiś nieśmieszny żart. W końcu przecież nie był raczej pechowym człowiekiem, ale najwidoczniej balans we wszechświecie musi zostać zachowany. Szkoda tylko, że akurat w takiej sytuacji los postanowił wyrownywać szalki sprawiedliwości (było to dość niesprawiedliwe). - Twój najlepszy, jedyny brat? - Rzucił z lekkim uś...

W nowym lokum JJa szukanie zaginionych rzeczy było na porządku dziennym. Nie pamiętał dnia, w którym któreś z przyjaciół nie zaczęło desperacko szukać jakiejś książki, swetra czy innej dupereli, żeby po kilku godzinach zorientować się, że znajdowała się w pokoju kogoś innego, w pudle które trafiło tam nie wiadomo kiedy i nie wiadomo jak. Tym razem zagubienie padło na Kinga, tylko niestety problem nie rozwiązał się tego samego dnia, ani nawet następnego. Co było dość niekorzystne, bo pudło pełne ...

- Nie, po prostu jak nie ty. - Przyznał szczerze, bo naprawdę czuł, że gada z jakimś Luigim-impostorem. Albo bardziej jakimś smutnym clownem klonem, bo do morderczej wersji było mu raczej daleko. Ziomek po prostu nie był sobą i JJowi dziwnie było tak siedzieć w jego towarzystwie i nic w związku z tym nie zrobić. - Och. Wiesz, ja jestem pod wrażeniem, że ty się z nią w ogóle dogadujesz. - Nigdy nie ukrywał, że jego relacji ze Sparkle daleko było do wspaniałej przyjaźni. W sumie to do jakiejkolwie...

Z początku sytuacja zdawała się być normalna. Przyjemna cisza wypełniająca salon rzeczywiście zdawała się koić działający na jakichś wyższych obrotach umysł JJa. Dokładne, powolne i metodyczne podążanie za instrukcjami zaczęło go przyjemnie wyciszać do tego stopnia, że niemal zapomniał, że jest z nim przyjaciel. Podniósł wzrok znad swojej części regału, który przyszło im składać i przez chwilę wpatrywał się w to, co robi Luigi. - Nie dokręcaj tego do końca, bo jak te dwie deski będą na ścisk, to...

Przeprowadzka teoretycznie miała zapewnić JJowi trochę ciszy i spokoju. Nie było Jagger, wydającej odgłosy przeróżne jak na demona przystało, nie było June i Jojo wszczynających kłótnie, nie było psa matki, który lubił szczekać na kurz w powietrzu, który sam wzburzał do lotu swoim ogonem. Ale oczywiście, że to było tylko teorią, bo w praktyce w domu mieli teraz psów sztuk pięć, więc o szczekanie trudno nie było, a (głównie) Sparkle też często się z kimś kłóciła (głównie Luim). Tylko odgłosów prz...

Zdziwił się trochę treścią kolejnego zadania, bo lekcji tańca po grze się zdecydowanie nie spodziewał. Nie był jakimś miłośnikiem wywijania na parkiecie, bo jeśli już to tylko pląsał do piosenek Disneya, kiedy siostry go do tego przekonały, albo w Just Dance, kiedy znajomi wystarczająco o to pojęczeli. JJa trzeba było po prostu do tańczenia mocniej namówić, bo sam z siebie by tego nie zrobił. - No oczywiście, że wszyscy muszą w szpilkach... - Krótko skwitował przedstawioną im zasadę, wzruszając ...

Billy wpadł na niegłupi pomysł. Huh. Fascynujące. JJ był przekonany, że typ nie jest do takich rzeczy zdolny, tylko bardziej do paplania trzy po trzy jakichś głupot totalnych do nieznajomych. I do stalkowania, które nadal gdzieś go tam z tyłu głowy wkurzało niemożliwie. W pewnym momencie pomyślał sobie, że zdecydowanie nie można dopuścić do zapoznania Billiego i Luigiego, bo ta dwójka i ich wspólna... niemądrość jeszcze spowodują jakieś zakrzywienia czasoprzestrzeni czy inne międzygalaktyczne wo...

- Apsik? Mścić? - Luigi do najmądrzejszych ludzi świata nie należał, ale tym razem JJ spojrzał na niego jak na kompletnego debila. - Przecież ten pies nie ma w sobie ani krzty zła, to chodząca kupa futra i radości. Pewnie nie jesteś konsekwentny i wie, że sobie może robić z tobą co tylko zachce. - Wzruszył ramionami, przenosząc wzrok na goldena, który usiadł grzecznie obok i czekał na dalszą wędrówkę. No aniołek przecież. Kto wie, może pies po prostu wiedział, że razem z Luigim mają mniej więcej...

JJowi naprawdę ulżyło, gdy dostali kolejne zadanie. I to zarówno dosłownie, bo po wejściu do restauracji mógł pozbyć się chociaż części napakowanych do plecaka rzeczy, wykładając je na jeden z blatów, jak i w przenośni, gdy zorientował się, że już nie będzie musiał tego ze sobą targać przez cały dzień. - Jakieś pomysły? - Zapytał reszty grupy, skupiając wzrok na zakupionych wcześniej produktach, wśród których dominowały słodycze, a te były raczej mało przydatne do gotowania... - Oprócz oczywiste...

Rodzeństwo Kingów zostało rozdzielone i to był przerażający fakt. Co prawda strasznym nie był sam rozdział, bo przecież ostatnimi czasy każde z nich znajdywało własne towarzystwo (no dobra, poza Jagger, ale ona to dziecko jeszcze i się nie liczyła) i własne sposoby na spędzanie czasu. Nie nie, strasznym tu był fakt, że ten podział na pewno obudził w młodszych siostrach JJa zaciętą rywalizację, a sama myśl o tym tylko potęgowała jego chęć zwycięstwa. - I dlatego właśnie musimy wygrać, bo inaczej ...

Minuty dłużyły mu się niemożebnie, a z każdym kolejnym krokiem w głąb parku, z każdą kolejną odmową ze strony zapytanych nieznajomych i z każdym bezskutecznym nawoływaniem rosło w nim uczucie niepokoju, z którym w parze szła przytłaczająca bezradność. - Gdzie? - JJ od razu zaczął rozglądać się po okolicy, w poszukiwaniu wypatrzonego przez Luiego psa. I faktycznie, Chorwat miał rację, Apsik radośnie zwiedzał okolicę i cieszył się zdobytą w podstępny sposób wolnością. Szkoda tylko, że do Luigiego ...

Nic mu nie odpowiedział, uśmiechając się tylko lekko, aby przyjaciel mógł się zastanawiać i martwić tym, czy JJ okaże się być konfidentem i naskarży jego siostrze, czy może jednak będzie trzymać buzię na kłódkę. Oczywiście King nie miał najmniejszego zamiaru mówić nic Jay, ale Luigiemu należała się nauczka za tak bezmyślny akt głupoty i skrajnej nieodpowiedzialności, dlatego też postanowił nie rozjaśniać mu sprawy i pozostawić go w niepewności, aby może przy okazji najadania się strachu zjadł te...

Spojrzał się na Chorwata jak na debila, którym ten stuprocentowo w tamtym momencie był. - Zsunąć? Następnym razem poproś kogoś, żeby im te obroże założył. O ile będzie następny raz, bo Jay ci pewnie kończyny pourywa, jak nie głowę. - Mówił całkowicie poważnie, bo wiedział, że przyjaciółka była do tego zdolna. I Luigi zapewne również wiedział to o swojej siostrze. I dobrze, niech się boi, może rozumu mu trochę ten strach do głowy przyprowadzi. (JJ bardzo w to wątpił, dla ziomka nie było już żadne...

ZGŁOSZENIE DO MIEJSKIEJ GRY
Nick postaci: @JJ King
Discord: Mi#9438