- O ile pamięć mnie nie myli to sprawę zgłosiła jedna z sąsiadek, która chwilę wcześniej wprowadziła się do bloku. - odparła, poprzedzając to chwilą zastanowienia. Psy musiały cierpieć w ten sposób bardzo długo, bo po dotarciu do schroniska były istnymi kłębkami nerwów, Sally nie pozwalała się w ogóle dotykać, reagowała agresywnie, kiedy próbowano się do niej zbliżać. Pies nie nabawia się takich reakcji na ludzki dotyk w ciągu kilku dni, no chyba, że jest codziennie regularnie bity... Ale dramat...

Ciemnowłosa uśmiechnęła się szeroko, ukazując rządek równych, białych zębów, kiedy poczuła, że chłopak objął ją mocniej i wykonał półobrót. Aby mu to ułatwić, ugięła nogi w kolanach, a potem szybko wyprostowała i kiedy Aiden ją puścił, oparła stopy stabilnie na podłożu. Założyła niesforny kosmyk włosów za ucho i przypatrując się przyjacielowi, po chwili powiodła wzrokiem w tym samym kierunku, w którym i on. Bez zastanowienia skinęła głową, potwierdzając przypuszczenia blondyna. Przez moment przy...

Ryann zjawiła się w schronisku dokładnie o siódmej. Pracę zaczynała codziennie od siódmej trzydzieści, ale zawsze przychodziła z co najmniej piętnastominutowym zapasem, żeby móc się niespiesznie przygotować. W tym czasie przebierała się w swoje robocze ubranie, potem robiła krótki obchód po boksach, aby sprawdzić jak miewają się psiaki, a na koniec przygotowywała dla nich poranny posiłek. Ostatnie zadanie było szczególnie ważne i wymagało sporo uwagi, ponieważ wiele psiaków było na specjalnej di...

Ryann nie dodała już nic od siebie, jedynie spojrzała na chłopaka i westchnęła cicho. Na szczęście nie musiał się już tym przejmować, jego obecna praca miała zupełnie inną specyfikę. Ciemnowłosa natomiast poruszała się co najwyżej na rowerze, ale najczęściej na własnych nogach lub autobusem, więc takimi aspektami, jak nieuważni kierowcy się nie przejmowała. - Zależy od schroniska. Nasza ma około 30 pytań. Czy to dużo? Sama nie wiem, niektórzy mówią, że ilość tych pytań ich odstrasza, ale my musi...

Westchnęła ciężko, kiedy chłopak potwierdził jej słowa. Wiedziała, że niektórzy potrafią być naprawdę okropni w odczuciu, ale bardzo chciała wierzyć w to, że w gruncie rzeczy każdy człowiek jest dobry. - I pewnie nie ma problemu ze znalezieniem miejsca do zaparkowania - uśmiechnęła się lekko, przypominając sobie, jak pewnego razu zamówili pizzę i dostawca musiał pędzić z zamówieniem z drugiego końca ulicy, bo w pobliżu mieszkania ciemnowłosej nie było miejsca dla kolejnego samochodu. Dostawca wp...

Scandi!

- Praca na kuchni pewnie musi być mega trudna, szczególnie kiedy trzeba ogarniać zamówienia na miejscu i na wynos. - odparła, przez moment zastanawiając się nad tym, jak fatalnie spisywalaby się przy takiej pracy. - Ale rozwożenie jedzenie też nie brzmi jak coś łatwego... Pewnie nie raz dostałeś po głowie za spóźnienie, które niekoniecznie było twoją winą - zetknęła kątem oka na Aidena, jakby oczekując od niego rozwinięcia tematu, albo chociaż potwierdzenia czy zanegowania jej słów. Była święcie...

- Masz okazję odświeżyć pamięć - odparła na słowa blondyna, uśmiechając się do niego delikatnie. Zanim zmarła Laura ciemnowłosa rzadko zapraszała Aidena do siebie, a to głównie dlatego, że starsza kobieta potrzebowała dużo spokoju i Ryann nie chciała jej przeszkadzać. Ale odkąd została sama potrzebowała towarzystwa. Baroque niestety nie był w stanie odpowiedzieć na żadne swola dziewczyny, mógł jedynie słuchać, ale nawet nie rozumiał, co miała mu do powiedzenia. Ciężko jej było samej. Radziła sob...

Po wyjściu z kociej kawiarni, Ryann zaproponowała, aby najpierw poszli na zakupy spożywcze, a dopiero później do zoologicznego. Skierowali się więc do najbliższego supermarketu, gdzie kupili składniki potrzebne do przygotowania kolacji, a później weszli do sklepu zoologicznego, który znajdował się po drodze do domu Ryann. Pomogła Aidenowi wybrać odpowiednią karmę, powiedziała na co zwracać uwagę i zaznaczyła, żeby nie zawsze sugerować się ceną. Potem dobrali jeszcze kilka smakołyków i gryzaków, ...

Mieszkanie posiada nieduży pokój gościnny z aneksem kuchennym, osobny pokój służy jako sypialnia, a łazienka z kabiną prysznicową znajduje się na samym końcu wąskiego korytarza. Mieszkanie jest niewielkie i skromnie urządzone, ale zadbane i czyste.
Mieszka w nim pies rasy cane corso - Baroque.

- Ja myślałam o spaghetti z cukini, ale dawno nie jadłam tofu i w sumie, jak o tym wspomniałeś to naszła mnie ochota - odparła z uśmiechem. - Możemy zrobić coś z tofu - zadecydowała. Nie miała szczegnych wymagań ani upodobań kulinarnych, najważniejsze aby danie nie było zbyt ciężkie i tłuste. Nie preferowała żadnej diety, jadła niemal wszystko i choć częściej sięgała po zamienniki niż prawdziwe mieso, to i nim nie gardziła. - To się dopiero okaże - zaśmiała się serdecznie. Ryann musiała sobie ra...

– Świetnie! W takim razie dokończymy i możemy iść. – uśmiechnęła się pogodnie. Podobało jej się zaangażowanie chłopaka. Była zadowolona i podekscytowana faktem, że już lada dzień spędzą wspólnie długi dzień w schronisku. Chyba potrzebowała, aby ktoś zainteresował się tematem, który tak bardzo ją pochłania, w końcu schronisko stało się niemal jej drugim domem. Poza tym cieszyła się z samego spotkania i z perspektywy spędzenia wspólnie również wieczoru. – W takim razie możemy zahaczyć o jakiś skle...

- Możemy iść na zakupy razem, podpowiem ci co będzie najlepsze - odparła z łagodnym uśmiechem. Była świadoma, że nie każdy miał pojęcie na temat żywienia psów, tym bardziej jeżeli ta osoba nigdy psa nie miała. Nikt nie był alfą i omegą. Ciemnowłosa wiedziała jak podejść do tematu, bo od dłuższego czasu opiekuje się Baroque, a teraz ma jeszcze styczność z wieloma innymi psami, więc ma świadomość możliwości wystąpienia różnych alergii i innych problemów związanych z nieodpowiednim żywieniem, ale n...

- I to jest najważniejsze - uśmiechnęła się szczerze, przyglądając się chłopakowi. Nie wątpiła w to, że Aiden ma w sobie masę cierpliwości, w końcu pokazał to nie raz, kiedy ciemnowłosa wpadała w to charakterystyczne dla siebie otępienie czy urojenia. Blondyn zawsze przy niej był i starał się wspierać niezależnie od tego ile taki stan trwał. Kiedy chłopak dopytal o dzień, Ryann kiwnęła głową, przypatrując się z zaciekawieniem jego mimice. Uśmiechnęła się szeroko, gdy wspomniał o wolnym i braku i...

– Nie przesadzaj – spojrzała na chłopaka wymownie. – Poza tym do opieki nad psiakami ze schroniska nie musisz być specjalnie przygotowany, jedynie zaopatrzony w dużo cierpliwości. – uśmiechnęła się ciepło. Wprawdzie jej myśli wiele razy krążyły dookoła tego, ile te biedne zwierzęta nieraz musiały wycierpieć, ale gdy widziała ich radość wymalowaną na pyszczkach, była w stanie o tym wszystkim zapomnieć i po prostu skupić się na tym, co jest tu i teraz. Zresztą zwierzaki też były wdzięczne za to co...

Ciemnowłosa zaśmiała się serdecznie, kiedy chłopak wspomniał o czepianiu się jej nogi, a później uśmiechnęła się ciepło, spoglądając na niego pełnym troski spojrzeniem. – Właśnie za to cię uwielbiam! – dodała po chwili, po czym raz jeszcze przytuliła się do blondyna. Dla niej te rozstania też nie były łatwe i to nie tylko ze względu na to, że każda zmiana miejsca i nowe doświadczenia budziły w niej ogromny niepokój i strach o to, jak zostanie odebrana, ale również ze względu na przymus opuszczen...

– Wątpisz w to, że tak by było?! – odparła oburzonym tonem, podpierając się pod boki i robiąc niedowierzającą minę. Zaraz potem zaśmiała się serdecznie, bo ją samą ta wizja rozbawiła. Nie wyobrażała sobie siebie w roli obrońcy, jeśli już miałaby jakkolwiek pomóc to raczej w roli pielęgniarki, bo opatrywanie wszelkiego rodzaju ran miała w małym palcu. W końcu wielokrotnie opatrywała własne rany, więc nabrała doświadczenia. Radosny śmiech Aidena sprawiał, że jej serce rosło. Potwornie za tym tęskn...

– Na twoim miejscu nie byłabym tego taka pewna – odpowiedziała z udawaną powagą, po czym zarechotała wesoło. Właśnie tego jej brakowało. Żadne wiadomości czy rozmowy nie były w stanie zastąpić rzeczywistego kontaktu. Ryann na bieżąco mogła obserwować ruchy i mimikę przyjaciela, dzięki czemu mogła określić jego faktyczny stan. Co kryło się za uśmiechniętą buźką wysłaną na Messengerze? Mogła mieć tylko nadzieję, że nic złego, bo choć podczas tej niemiłosiernie długiej rozłąki przyjaciel zapewniał ...

Kiedy zajęła miejsce przy stoliku, dała sobie chwilę na akceptację innych warunków temperaturowych, a czując rosnące pod warstwami ubrań ciepło, zdjęła z siebie czarny płaszcz i zarzuciła go schludnie na oparcie kanapy. W tym samym czasie w pobliżu zaczął kręcić się jeden z futrzanych mieszkańców kawiarni, ale tym razem zrezygnował z bliższego poznania. Ciemnowłosa odprowadziła biało-rude kocisko spojrzeniem, a już po chwili do jej uszu dotarł znajomy głos. Podniosła wzrok a jej oczom ukazała si...

Ostatnie miesiące spędziła z dala od Eastbourne. Odkąd zmarła Laura do dziewczyny dotarło, że powinna się ostatecznie usamodzielnić. Postanowiła więc podjąć swoją pierwszą, pełnoprawną pracę, która zapewniłaby jej stały, comiesięczny dochód i pozwoliła utrzymać się na powierzchni. Długo szukała zajęcia dla siebie, ale kiedy w oko wpadła jej oferta pracy w schronisku, nie zastanawiała się zbyt długo. Ryann należała do tych bardzo litościwych i pomocnych osób, do zwierząt miała szczególną słabość,...